Więc tak Weekend niesamowite przeżycie, dużo wzruszeń, śmiechu itd. Lecz jak nas uprzedzaliście a mianowicie Adam, Kasia i Marek, że może być po kilku dniach brak wiary w to wszystko spowodowanego walką Szatana o nas.

Pierwszy dzień po weekendzie super, radość itd.

Lecz niestety dnia drugiego nie było wesoło. Od rana dosyć spokojne nastawienie do życia, później nie było za wesoło. Jakieś śmieszne wyrzuty od bliskich dosłownie o głupoty. Wszystko mnie doprowadzało do łez. Później po jakimś czasie tego samego dnia ogarnął mnie ogromny płacz. Czułam jakbym nie mogła złapać powietrza, złe myśli rodziły się w głowie. Powracały złe odczucia. Wiedziałam, że Szatan się bawi moimi uczuciami. Z łzami w oczach mówię do niego:
"Po co mi to robisz? Masz satysfakcję z tego, że sprawiasz mi ból? I tak mnie nie odbierzesz Jezusowi" Po tych słowach poczułam się bardziej źle, czułam jak ciśnienie w uszach mi mocno uderza. Ledwo wydusiłam z siebie słowa swojej modlitwy, poprosiłam Boga by mi pomógł w walce duchowej. Po jakiś 10 minutach wszystko się unormowało. Serce się uspokoiło, płacz też.


Chwała Panu!